DOBRY POCZĄTEK
Dobry początek
Pierwsze dni w przedszkolu nie są łatwe. Dla dziecka to poważna zmiana, a dla rodziców często ogromny stres. Przekroczenie progu przedszkola wymaga od dziecka znacznego wysiłku i jest dla niego trudną próbą. Przede wszystkim musi zaakceptować kilkugodzinne rozstanie z osobami, które zna i którym ufa, nauczyć się nawiązywania kontaktów z nieznajomymi ludźmi. Musi przystosować się do nowego otoczenia, wymagań, zasad obowiązujących w przedszkolu, zmiany organizacji dnia
i codziennych rytuałów, przebywania w licznej grupie dzieci. Nowością są też dla malucha wymagania samodzielności w zakresie czynności samoobsługowych.
Największym problemem początkującego przedszkolaka często staje się też zmiana centralnej pozycji, jaką zajmowało w rodzinie na równorzędną pozycję w grupie rówieśniczej.
Większość dzieci na szczęście dość szybko przystosowuje się do nowej rzeczywistości przy mądrym wsparciu rodziców, serdeczności nauczycieli i nowego środowiska, a stres adaptacyjny szybko odchodzi w niepamięć.
Aby proces wychowania i rozpoczynającej się w przedszkolu edukacji naszego malucha, był radosną drogą pełną sukcesów, warto wziąć sobie do serca wciąż aktualne słowa Janusza Korczaka:
Prośba dziecka - czyli 20 przykazań dla rodziców
- Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.
- Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.
- Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
- Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuję postawę głupio dorosłą.
- Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.
- Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
- Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.
- Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę. To nie ty jesteś moim wrogiem, lecz twoja miażdżąca przewaga!
- Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć twoją uwagę.
- Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed tobą bronić i robię się głuchy.
- Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.
- Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.
- Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.
- Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w ciebie.
- Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.
- Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
- Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło.
- Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
- Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
- Nie bój się miłości. Nigdy.
Opracowano na podstawie artykułów: Współpraca z rodzicami w zakresie pomocy w adaptacji dziecka w przedszkolu; Adaptacja dziecka do nowego środowiska w: Doradca Dyrektora Przedszkola, wrzesień 2010.